Paradijs bezoeken: check

Hey trouwe lezers!

Onze blogs zijn in totaal al over de 1200 keer bekeken zagen we, top! Heel leuk dat jullie ons volgen! En vooral de reacties vinden we heel gaaf om te mogen lezen… Hint hint hint hint… Hint!

Wat hebben we de laatste weken gedaan? Hier was Easter break! Een andere vertaling daarvan is: Tripjes tijd! Allereerst zijn we naar Zakynthos vertrokken, met z’n zevenen. Helaas brak een van deze zeven personen haar arm de avond vóór vertrek (haal maar rustig adem, het was niet Steffi of ik!). Dat deed toch meer pijn dan verwacht en daarom is een van onze reisgenootjes na één hele dag in Zakynthos terug naar Athene gereisd. Wat jammer was, want die ene dag was het ook nog eens slecht weer… Dus het enige wat ons Finse reis-en huisgenootje meegekregen heeft is een wandeling rond de haven en een gezellige Griekse avond, dat dan weer wel!

Maar deze eerste regenachtige dag is niet te vergelijken met de ervaring van de dagen daarna. De dagen daarna compenseerden werkelijk alles wat ook maar negatief genoemd kan worden over de eerste dag. Ik weet niet wat precies mijn verwachtingen van Zakynthos waren, maar ik weet heel zeker dat ze overtroffen zijn! Het begon allemaal met het huren van twee auto’s. Toepasselijk waren de kleuren van de auto’s wit en blauw: De kleuren van Griekenland en toevallig ook mijn lievelingskleuren, goed begin van de dag! En ja, sorry, het stereotype voor vrouwen en auto’s klopt deze keer: Voor mij wordt het onderscheid tussen auto’s inderdaad gemaakt door de kleur die de auto heeft. En de grootte. Anna en wij hadden de kleine blauwe met Benni als chauffeur (en ik was eindelijk de shotgun, oeh yeah!); en de twee andere mannen hadden samen de grotere witte.

Wij verbleven zelf in Laganas, het toeristengedeelte en tijdens het toeristenseizoen denk ik ook echt wel dat er veel te doen is en vooral dat er veel plaatsen geopend zijn (!!); maar toen wij daar waren was het nogal een dood gebied. Met de auto zagen we echter de rest van het eiland en dit was verbluffend! Om iedere bocht die we reden hadden we weer een nieuw prachtig uitzicht; zee die ik nog nooit zo blauw heb gezien en ontzettend groene bossen… We hadden besloten dat we ergens zouden stoppen zodra we een plaatsje beter zouden willen bekijken, maar we wisten van overweldiging gewoon niet meer waar we moesten stoppen. We wilden iedere kilometer stoppen en naar het uitzicht staren!

En alsof we nog niet voldoende onder de indruk waren van het eiland, hadden we ook nog het genoegen om het strand bij het ‘ship wreck’ (Navagio beach) als ENIGEN te bezoeken. Helemaal alleen op het mooiste plekje op aarde dat we tot nu toe gezien hebben! Daar waren we het alle zes over eens. Natuurlijk hebben we ook de blue caves bezocht, met een privé chauffeur op de boot… Wauw wauw en wauw. En nog eens wauw. Ik kan nog pagina’s volschrijven over hoe mooi Zakynthos is, maar dat ga ik niet doen. Mensen die nog een vakantiebestemming zoeken – die niet TE toeristisch moet zijn en waar je van het uitzicht en de stranden wil genieten – ga naar Zakynthos! I loved it! En check vooral de foto’s!

Na deze trip thuisgekomen hadden we welgeteld anderhalve dag om te zorgen dat we helemaal opgeknapt waren en weer alle spullen ingepakt hadden want… Santorini stond op de planning! Dit keer bestond ons reisgezelschap uit zes meiden; de drie mannen die tijdens Zakynthos met ons meewaren waren dus ingeruild voor drie meiden. En Anna uit Polen zou ook weer meegaan; zij was ook mee op de vorige trip. Girls trip dus!

Bij Santorini had ik de volgende verwachting: Veel witte huisjes. Heel veel. Dat was het eigenlijk wel wat verwachtingen betreft. En jawel hoor, toen we aankwamen met de boot zagen we de witte huisjes. Ze lagen allemaal gebouwd tegen de bergen aan, gaaf aanzicht is dat. We werden netjes opgewacht met naambordje en al door de man van ons hotel en hoppa, daar begon onze Santorini ervaring!

We besloten om eerst Vulcano island te bezoeken; wat een gave ervaring was aangezien je af en toe de rook van de warmte van de grond vandaan zag komen. De boot naar Vulcano island hadden we trouwens maar NET gehaald, wat zorgde voor een hoop gerend de trappen af (Haast dus… Iets wat we in Griekenland niet meer gewend zijn!).Daarna bestond de mogelijkheid om te zwemmen in de Hot Springs – Voor mij iets te koud, maar Steffi was stoer genoeg. Na deze ervaring zouden we alle trappen weer op moeten lopen… Maar daar waren de ezeltjes! Via de donkeys klommen we de bergen weer op. Helaas hoorden we achteraf pas hoe slecht die diertjes behandeld worden… We hadden er extra op gelet dat ze er goed verzorgd uitzagen, maar helaas… Zelf vind ik dat wel vervelend, maar ik kan er niks meer aan veranderen. Ondanks alles, was dat wel een hele leuke ervaring!

Hoe dan ook; iedereen had de dag daarna spierpijn. De een nog erger dan de ander, haha. Dus nu wisten we het helemaal zeker: Tijd om quads te huren en het eiland verder te verkennen! Zo hebben we the black beach, the red beach en de ‘donkey beer’ brouwerij gezien. Tussendoor hebben we allemaal een gerecht uit ons eigen land gemaakt om de anderen te laten proeven. Wij hebben er even over na moeten denken maar we hebben besloten pannenkoeken te maken; dat wordt wel veel gegeten in Nederland. En ondanks dat we niet de juiste pannen tot onze beschikking hadden, waren ze zeer geslaagd! We hadden dit georganiseerd ter ere van Pasen. Om toch wat te kunnen doen. We hebben ook nog wat van de Griekse tradities tijdens Pasen meegekregen; Griekse dans, schieten op een stoffen pop tot ‘ie naar beneden valt, het eten van lam en rode eieren… We’ve seen it all.

Ook zijn we met de quads naar ‘Oia’ gereden, een stadje waar de bekende zonsondergang te zien is. Helaas was het te bewolkt om het écht goed te zien, maar het stadje op zich was ook al heel gezellig en mooi. Daar hebben we dus nog even rondgehangen; de volgende dag zijn we zelfs terug gegaan om er nog wat rond te lopen. Toen we terug wilden gaan naar ons hotel, moesten we echter door het donker terug rijden… Omdat niet iedereen van onze groep dit durfde, besloten Steffi en ik allebei achter het stuur te kruipen en dus niet meer één quad te delen – Jawel, jawel, dit keer was ik ook stoer genoeg. We waren zeer trots op onszelf dat we dit overleefd hadden – er waren namelijk helemaal geen lantaarnpalen of iets op de weg en de weg liep van links naar rechts… Maar we did it! Girls in control.

Toen ik die terugweg op een andere quad had gereden wist ik het trouwens zeker: “Steffi, er is iets mis met onze quad… Hij gaat veel langzamer”. Met 16km p/u gingen we namelijk de berg op en toen we moesten stoppen midden op een helling…. kwamen we niet eens meer vooruit! Met naar-voor-en-naar-achter-bewegingen maken kregen we het ding uiteindelijk weer aan de praat… Weer een ervaring rijker! En de buikspieren van het lachen weer getraind! Achteraf kregen we de opmerking: “Wij waren bang dat er een auto kwam terwijl jullie midden op de weg probeerden te keren… Maar jullie lachten alleen!”. Ja, we konden niet veel meer doen… Met pedal-to-the-medal kwam het ding nog niet vooruit, dus dan moet je er maar de humor van inzien en naar-voor-en-naar-achter-bewegingen gaan maken. Hilarisch aanzicht moet het zijn geweest. Wat bleek: De andere twee duo’s hadden beide een quad van 100cc gekregen, omdat de 50cc allemaal al verhuurd waren. Alleen wij hadden een van 50cc; dat verklaarde veel!

Het laatste weekje van de vakantie hebben we het rustiger aan gedaan. Even bijkomen. Nagenieten. De tripjes zijn echt het mooist aan de Erasmus ervaring, als je het mij vraagt… Zoveel nieuwe ervaringen en dingen zien. Ik houd ervan! En ja: Ik krijg nog steeds de vraag of we hier wel studeren en het antwoord is ‘af en toe’, maar daarnaast is er gewoon extra veel tijd vrij voor het genieten hier. Omdat ze ook op de universiteit wel weten dat we niet in het buitenland gaan studeren om 24/7 met onze neus in de boeken te zitten… Wij willen nieuwe mensen leren kennen, nieuwe ervaringen opdoen, dingen zien en ontdekken… De Bourgondiërs uithangen! En dat lukt ons.

Nou, lezers, ik hoop dat jullie doorhebben dat we het nog steeds naar onze zin hebben… Al missen we jullie af en toe toch wel hoor! Mooie momenten zijn nog mooier als je ze met de mensen waar je veel om geeft kan delen! Al hebben we aan elkaar ook wel wat hihi, toch Steffi? Maak jullie over ons maar geen zorgen; we hebben tijdens een gezellige kingsday op de Nederlandse ambassade hier weer Nederlandse bitterballen gehad, de polonaise gedanst en het volkslied gezongen dus we houden het met veel genoegen uit tot eind juni hier!

Knuffel vanuit Athene,
Lizzy

Ps: Lees de eerste drie regels nog eens… Hihi